همیشه شنیدیم، این امید است که باعث میشود انسانها زندگی شادتری داشته باشند؛ ولی به نظرم گاهی مواقع امید میتواند یک سناریوی کثیف درونی یا بیرونی برای ادامه بدبختیها و تحمل شرایط نامناسب باشد.
به قول نیچه: امید, پلیدترین پلیدی هاست؛ چون به عذاب انسان تداوم میبخشد!
پ.ن: پس با این تفاسیر قبل از امیدوار بودن به عواقب امیدهای خود عمیقا فکر کنید، شاید یک تله ذهنی یا تلهای از جانب افراد سودجو باشد.
پاسخ دهید